Sakin Ebeveynler Çocukların Hayal Kırıklığıyla Başa Çıkmasına Daha İyi Yardımcı Olabilir
Çocuğunuz sinirlendiğinde tepkiniz ne olur? Çocuğunuzun hayal kırıklığı sizin kendi hayal kırıklığınıza mı yol açıyor? Diyelim ki bir yere gitmek için kapıdan çıkmak için aceleniz var ve çocuğunuz hazırlanmakta zorlanıyor ya da gitmeye hazır değil. Nasıl hissediyorsun? Duygusal olarak üzülüyor musun? Çocuğunuzun “Bunu anlayamıyorum” demeye devam etmesine nasıl tepki verebilirsiniz? 20 dakika boyunca ona bir dizi matematik probleminde yardım etmeye çalıştıktan sonra mı? Yeni bir araştırma çalışması, bir ebeveynin duygusal durumunun bir çocuğun duygusal refahını nasıl etkilediğine biraz ışık tutuyor. Riverside, California Üniversitesi’ndeki psikoloji bölümündeki bir araştırma ekibi, okul çağındaki çocukları ve ebeveynlerini birlikte sinir bozucu bir görevle karşı karşıya kaldıkları deneysel bir çalışma yürüttü ve ebeveynler sakin kaldıklarında, sinirli bir çocuğun kendi kendini düzenlemesine yardımcı olabileceklerini buldu.
Yakında yayınlanacak olan “Ebeveyn-Çocuk Çiftlerinde Duygusal Zorluk Sırasında Fizyolojik Bulaşma” adlı çalışma , duygusal durumlarını ölçmek için hem ebeveynin hem de çocuğun elektrokardiyogram (EKG) izlemesini kullandı. Duygusal bulaşma, çocuklar bilinçsizce ebeveynlerinin duygularını hissettiklerinde ortaya çıkar.
Çalışma için, her ebeveyn/çocuk çifti, çocuğa tamamlaması için zorlu bir Lego bulmacasının verildiği bir odaya girdi ve ebeveyne, çocuğunu izlemesi ancak yardım etmemesi talimatı verildi. Seansın ikinci bölümünde, çifte bulmacayı tamamlamak için fazladan beş dakikaları olduğu ve ebeveynin yardım edebileceği söylendi. EKG verileri, ebeveynin duygusal durumunun çocuğun duygusal düzenlemesini etkilediğini ancak çocuğun duygusal durumunun ebeveyni etkilemediğini gösterdi. Bu, ebeveyn-çocuk ilişkisinin bu yönüne bakmak için yeni bir yaklaşım olsa da ve bu fenomeni doğrulamak ve daha fazla anlamak için daha fazla çalışma yapılması gerekecek olsa da, ebeveynin sinir sisteminin işleyişinin bir çocuğun sinir sistemiyle nasıl bağlantı kurabileceğini görmek faydalı olacaktır. gergin sistem. Buna bazen uyumlama veya birlikte düzenleme denir. Ebeveynin ikinci aşamada çocukla bağ kurması, çocuğunun duygusal olarak düzenlemesine veya “sakinleşmesine” yardımcı oldu. İlk günden itibaren, bir ebeveyn olarak çocuğunuz üzgün olduğunda ona nasıl tepki verdiğiniz, kendi kendini düzenleme yeteneklerini şekillendirecektir. Bir ebeveyn, ağlayan bir çocuğa “ağlamayı kes”, “aşın” veya “önemli bir şey değil” derse, çocuk muhtemelen üzgün kalacaktır. Bir çocuğa bağırmak veya sakinleşene kadar odasına gitmesini söylemek, kendi kendini düzenlemeyi veya duygularını “kontrol etmeyi” öğrenmesine hiçbir şekilde yardımcı olmaz ve genellikle tekrara ve hatta sinir bozucu koşullara aşırı tepki vermenin artmasına neden olur.
Bir bebeği ağlarken kucağına almak, anne babasını gördüğünde veya duyduğunda bebeğin ağlamasının durmasına yol açacaktır. Yeni yürümeye başlayan bir çocuğa sarılmak ve empati kurmak ve üzgün olduklarında onlara güven vermek onların sakinleşmelerine yardımcı olur. Daha büyük çocuklarla, daha sonra onları duygularını ifade etmek için kelimeler kullanmaya teşvik edebilirsiniz. Ebeveynler, duygusal olarak üzüldüklerinde bir çocuğu tekrar tekrar görmezden gelirse veya olumsuz veya cezalandırıcı bir şekilde tepki verirse, çocuk geliştikçe, muhtemelen sinir bozucu durumlara daha sık ve daha yoğun tepki verecektir. Ağlayan bir bebek ya da üzgün bir çocukla karşı karşıya kaldığınızda, ilk yapmanız gereken yeniden bir araya gelmeniz ve sakin kalmanızdır. Birkaç derin nefes almak çoğu insana yardımcı olur. Sakin veya tarafsız bir şekilde tepki verdiğinizde, çocuğunuza bilinçsizce sakinliğinizi algıladığı için yardımcı olacaksınız ve bu da sinir sisteminin sakinleşmesine neden olacaktır. Bebeğiniz kendini güvende hissedecektir. Daha sonra, daha büyük bir çocuğun derin nefes alma, yeniden çerçeveleme (duruma daha olumlu bir ışıkla bakma) ve düşüncelerini ve duygularını iletmek için sözcükleri kullanma gibi becerileri öğrenmesine yardımcı olmak için bu anı kullanacaksınız. Bir ebeveyn, çocuğunun kelimeleri kullanmak yerine ağlamayı, bağırmayı veya ayaklarını yere vurmayı seçtiğini varsayabilir. Daha olası olan, çocuğun yeterli bir duygusal kelime dağarcığı geliştirmemiş olmasıdır. Çocuğunuza nasıl hissettiğini ifade etmenin uygun yollarını öğretmek için mükemmel bir zaman olabilir. Bir çocuk size nasıl hissettiğini ve neden böyle hissettiğini söylediğinde, problem çözmeyi öğrenmesine ve/veya farklı olmalarını isteseler bile bazı durumları kabul edebilmelerine yardımcı olabilirsiniz. Ebeveynler, çocuklarının baş etme becerilerini geliştirmelerine yardımcı olmak için ne kadar çok zaman harcarlarsa, duygusal patlamalara yanıt vermek için o kadar az zaman harcarlar. Bu daha sonra ihtiyaçlarını başkalarına ifade etmelerine yardımcı olmanızı sağlayacaktır. Aynı zamanda, çocuğunuzun başkalarının ihtiyaçlarına uyum sağlamasına yardımcı olmaya başlama fırsatını da açar. Çocuğunuzu dinlemek, pes edeceğiniz veya her isteğini yerine getireceğiniz anlamına gelmez, ancak kabul edildiğini hissetmelerine ve sizi dinlemeye daha açık olmalarına yardımcı olur, böylece onlara duygusal düzenleme, problem çözme gibi başa çıkma becerilerini de öğretebilirsiniz. empati ve başkalarını anlama gibi.
İşte birkaç temel ipucu:
1. Kendinizi üzgün hissediyorsanız, birkaç derin nefes alın ve/veya sessizce 10’a kadar sayın.
2. Çocuğunuza bakın ve beden dili, ses tonu ve eğer kullanıyorlarsa kelimeler dahil tüm duygusal ipuçlarına dikkat edin.
3. “Görüyorum ki (kızgın, kızgın, üzgün, hayal kırıklığına uğramış, üzgün vb.)” diyerek duygularını sakince onaylayın.
Daha fazla makale ve içerik için tıklayın.
Gönderilerimizi ve içeriklerimizi hemen takip edebilmek için sosyal medya hesaplarımızı da takip edebilirsiniz.
