Çocuklarda Karakter; Kişilik bireyi diğer insanlarda ayıran, farklı kılan, kişiye özgü ve genellikle tutarlı olarak gösterilen davranış özellikleridir. Çocuklarda erken yaştaki her türlü gelişimin, yetişkinlik hayatına yön verdiği bilinen önemli bir gerçektir. Sosyal medya, uzman forumlar ve geçerliliği kabul gören dergi ve makalelerde sürekli bu konunun üzerinde durularak ebeveynler uyarılıyor. Çocukların doğuştan sahip oldukları temel kişiliklerin, ilerleyen zamanlarda değişim gösterebildiğini savunan bazı çalışmalar var. Bu bağlamda psikolojide beş temel kişilik özelliğinden bahsedilir, bunlar kişiliğin ana yapısını oluşturan boyutlardır. Bu boyutlar;
• Açıklık
• Sorumluluk
• Dışadönüklük
• Uyumluluk
• Duygusal Denge
olarak da bilinen Büyük Beş kişilik özelliğidir. Bu beş boyutun temeli oluşturuyor olmasına rağmen bunların kişiyi nasıl etkileyeceği çocukluktaki karakter oluşumunun sürecine bağlıdır. Bu süreçte devreye aile ve çevre etmeni girer.
Çocuklarda Karakter Oluşumunda Aile
Çocuklarda kişilik gelişimi en geç 6-7 yaşlarına kadar başlamış olur. Bu noktadan sonra önemli değişimlere artık dış etkenler de neden olmaya başlar.
Okul öncesi dönemde çocuğun kişiliğini etkileye-bilecek en önemli faktörün aile olduğu bilinmektedir. Çocuğun hayatını ebeveynler ve diğer aile üyeleri oluşturur. Ev içindeki yaşam çocuğun ileride norm olarak kabul edeceği davranışların farkına varmasını sağlar. Ancak bu davranışlar sadece çocuğa karşı yapılıp diğer aile üyeleri arasında da sergilenmez ise çocukta yanlış davranışlar oluşturabilir. Şöyle ki önünde sürekli yalan konuşulan yada uygunsuz davranışlar sergilenen bir ailenin içindeki çocukların da doğruyu konuşmasını bekleyemeyiz.
Çocuklarda Karakter Oluşumunda Dış Etkenler
Arkadaş çevresi ise bir çocukta sosyal beceri yeteneğinin gelişmesinde büyük önem arz eden diğer bir faktördür. Okul gibi küçük çaplı bir şekilde sosyal hayatı içinde barındıran bu ortam çocuk için bir nevi simülasyon niteliğindedir.
Bu dönemlerde çocuklarda taklit becerisi öne çıkar. Akranlarıyla olan sosyal etkileşimler çocuk için birer örnek oluşturur. Bilişsel olarak farkına varmasa da çocuk, akranların sergilediği davranışları kopyalayarak kendisi de sergilemeye başlar.
Çocuk kurallarını öğrenmeye başladıkça kendi için toplum tarafından kabul edilebilir davranışlar geliştirir. Geliştirdiği bu davranışlar karakterinin de temelini oluşturur. Buradan yola çıkarak, içe dönük karakter sergileyen bir çocuğun uygun aile, arkadaş ve okul ortamı ile dışa dönük bir karakter oluşturduğu gözlemlenebilir; tabi bunun tersi de mümkündür.
HOŞUNUZA GİDEBİLİR
Çocuk gelişimi ile ilgili en iyi makalelere ulaşmak için tıklayın.
