3 yaş bebeklikten çocukluğa geçişte ilk adımdır. Bu dönemde bebek, hareket kabiliyeti artmış yürümeden, koşmaya, tek-tek kelime söylemekten sohbet etmeye geçmiştir hatta tuvalet alışkanlığını da edinmiştir. Çevreye ilgisi ve alakası artmıştır. İlgi alanları oluşmaya başlamış, merak duygusu hat safhaya ulaşmıştır. Diğer olgun bireyler gibi olduğunu düşünmeye başlamıştır. Annenin yardımına ihtiyacı olmadığını düşünebilir.
Çocuk artık birçok şeyi bağımsız yapabileceğini keşfetmiştir. Özgürlüğünü ve bağımsızlığını kazanmak ister. Bunları talep ederken de yapabildiklerinin yapamadıklarının ayrımına ulaşır. Hala annenin desteğine ihtiyaç duyarken bazı durumlarda engel ve engellemelerle karşılaşır. Bunun sonucunda itaat ve başkaldırı arasında gidip gelen bir ruh hali yaşar. Bu ruh halleri aslında 14-15 yaşlarında girilen ergenlik dönemindeki ruh halleriyle oldukça benzer özellikler taşır.
3 Yaş Sendromunda Neler Olur
3 yaş sendromundaki duygu karmaşası en çok tuvalet eğitiminde ve beslenme konusunda kendini gösterir. Tuvalet eğitimi esnasında istediği zaman tutma ve istediği zaman yapma ona gizli bir güçmüş gibi gözükür. Dışkısı onun için kıymetlidir. Ondan kolay vazgeçmek istemez. Ama anne bu konuda uyarılar getireceğinden ya anneyle çatışmaya girer y ada anneyi mutlu etmek için boyun eğer.
Burada anneyle çatışmaya giren çocuklar ileriki dönemlerde inatçı ve isyankar, anneye boyun eğen çocuklar ise uyumlu ve tertipli çocuklar olurlar. Bezende büyümeyi ret etmek ya da kendisinden hemen sora dünyaya gelen kardeşten rol çalmak için direniş göstermek amaçlı bezini bırakmak istemeyen çocuklar da olabilir. Bu durum daha farlı değerlendirilmelidir.
En Zorlanılan Çocuk Yaşı
Beslenme de 3 yaş sendromunda en çok zorlanılan alanlardan biridir. Anne çocuğun doyduğuna emin olmadan asla onu bırakmaz. Ama çocuk doyduysa buna tepki verecek ve hatta direnecektir. Bu durumda çocuğu zorlamamak gerekir çünkü hiçbir çocuk kendini açlığa terk etmez, çocuk doymuş ya da hiç aç değildir. Çocuk tabaktaki yemeği kendi yemek isterken annenin itirazlarıyla karşılaşır. Anne bunu çocuğun tek başına yapmayacağına ya da etrafı kirleteceğine kanaat getirmiştir. Ama burada çocuğu kirlenme pahasına özgür bırakmak gerekir. Çocuk kendi kendine yemek yediğinde büyük bir başarı kazanmış gibi hissedip kendine güveni artacaktır. Hatta bu hevesle belki daha iştahlı beslenecektir.
3 Yaş Sendromu İle Bilinmesi Gerekenler
Aileler çocuğun bireyselleşme sürecindeki ilk adımına destek olmalıdırlar. Çocuğun psikolojisini anlamaya çalışarak yanlış davranışlarında sükûneti koruyarak davranışın neden yanlış olduğunu, olması gereken davranışın ne olduğunu ona anlatmalıdırlar. Yalnız burada dikkat edilmesi gereken bir nokta vardır. Aileler çocuğun bireyselleşmesi adına yaptığı veya yapmak istediği şeylere dikkat edilmeli eğer bunlar uygunsuz ise hayır demeyi bilmelidirler. Çünkü çocuğun her istediği şeye “hayır” demek de “evet” demek kadar ileride ki yıllarda sorun yaratabilir. Makul sınırlar konulmalı ve ebeveynler bu makul sınırları ortak olarak belirleyip uygulamalıdırlar.
